Ga naar inhoud
Miles To Go - Make your own adventure
  • Reisverhalen
    • De verloren liefde in de woestijn
    • Stoere vissersverhalen
    • Kogels in de Sahara
    • Bestaat er een God?
    • Dutch style causes trouble in Egypt
    • Mijn eerste keer
    • Paradijs
    • Lonely Planet pagina
    • Stevig doorbijten
    • Mental training
    • Zonsondergang in de Himalaya
    • Woestijn rijden met Land Rovers
    • De overblijfselen van Engelse glorie
    • No hanky panky
    • Vuur in de oase
  • Landen
    • Schotland – Munroe’ s en whiskey
    • Turkije
    • Visum aanvraag voor Libië
    • Iran
    • Pakistan
    • India (noord)
    • Nepal op zijn kop
  • Land Rover
    • Drie maal is scheepsrecht
    • Paraboolveren
    • Napoleon versus olievlek
    • De kop eraf
    • Artilleriegeluiden in Verdun
    • Fog en bumps
    • Does time matter?
    • LandCruiser en Discovery

Vuur in de oase

Zonder titel

Vuur in de oase

Midden in een zandstorm besluit onze gids Djaffar dat het genoeg is voor vandaag en we ons kamp gaan opslaan bij een mooie gordge. Achter in de gordge ligt een kleine oase met nog een klein beetje water. Omdat het zo hard waait gaat niemand meteen met onze Tuareg mee aan de wandel. Claire en ik besluiten toch maar te gaan kijken en met onze slippertjes lopen we over de rotsen de gordge in. Als we halverwege zijn, komen de steekvlammen ons tegemoet.

We zitten klem tussen de rotsen, maar gelukkig waait de wind het vuur de gordge in. De vlammen zijn zo hoog dat ze boven de gordge uitkomen. “Wat is daar aan de hand? Een vuur ontstaat niet zomaar. Er moeten daar mensen zijn”, realiseren wij ons. Voorzichtig lopen wij richting het vuur om te ontdekken wat er precies aan de hand is. In de verte zien we Djaffar terug komen lopen. Als hij ons ziet schrikt hij en gaat zitten. ‘Wat is er aan de hand?”, vragen wij. “Uhhh, een vuurtje”, is zijn antwoord. ” Ja ja, dat is ons ook niet ontgaan. Maar hoe is het ontstaan?” We krijgen geen zinnig antwoord uit de Algerijn en we lopen met hem richting het vuur.

Het is heet tussen de rotswanden en het gras en de palmbomen gaan op in rook. In het einde van de gordge bevindt, of moet ik zeggen bevond, zich een groene vegetatie rondom een grote plas grondwater. Maar groen is veranderd in zwart. Er is geen mens te bekennen. “Wie kan dit gedaan hebben?’, vragen wij ons af. Djaffar kijkt wel heel vaak richting de grond als wij hem deze vraag stellen. We lopen terug om een camera te halen en als we weer de gordge inlopen om foto’s te maken, zien we onze Algerijnse gids druk bezig met een vuurtje maken voor zijn thee. Had hij in de oase ook al dorst? Of wilde hij de toeristen iets bijzonders laten zien?

Thema doorColorlib Aangedreven door WordPress